บทที่ 34

ลู่อยู่ถิงถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่เมื่อมองไปที่เจี่ยนซือ ในใจกลับรู้สึกเปรี้ยวจี๊ดขึ้นมา

ไม่ได้เจอกับอาเช่อมาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมไม่คุยกันให้นานกว่านี้หน่อยล่ะ?

ในใจของเขาเต็มไปด้วยความหึงหวง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากพูดออกไปได้อย่างไร ดูเหมือนว่าตัวเองก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรด้วยซ้ำ คำพูดนับพัน...